Francisco Mignone
3 września 1897 r. w São Paulo urodził się Francisco Paulo Mignone, wszechstronny muzyk brazylijski włoskiego pochodzenia. Wielki kompozytor, wirtuoz fortepianu, wspaniały dyrygent i znakomity pedagog, ukończył konserwatorium muzyczne w São Paulo, po czym otrzymał stypendium rządowe, które umożliwiło mu studia w Mediolanie.
Jako nastolatek pasjonował się brazylijskim folklorem miejskim: pod pseudonimem Chico Bororó komponował utwory w rytmie popularnego walca, tanga oraz maxixe*. Zagraniczne studia mocno zeuropeizowały jego twórczość, która z powrotem nabrała charakteru narodowego dopiero w latach trzydziestych XX w. Utworem reprezentacyjnym dla tego okresu jest Fantazja Brazylijska nr 1, na fortepian i orkiestrę :
Mignone pozostawił po sobie ponad tysiąc kompozycji, w tym muzykę kameralną, orkiestrową, utwory fortepianowe oraz pieśni chóralne i solowe. Do jego najwybitniejszych dzieł należy afro-brazylijski balet Maracatu de Chico Rei. Libretto (autorstwa Mário de Andrade) oparte jest na historii mitycznego króla afrykańskiego, który zmuszony do pracy wkopalni w stanie Minas Gerais zdobywa złoto na wykupienie z niewoli siebie oraz pozostałych czarnoskórych robotników :
Cykl walców zatytułowany 12 Valsas de Esquina, powstały w latach1938-1943, uchodzi za jedno z najpiękniejszych dzieł brazylijskiej muzyki fortepianowej. Poszczególne utwory łączą w sobie elementy muzyki choro oraz cechy stylu chopinowskiego :
Warto jeszcze zwrócić uwagę na wyjątkowej urody utwory liryczne z towarzyszeniem fortepianu, jak chociażby Pieśń czarnych matek / Canção das mães pretas (tekst: Narbal Fontes) :
Francisco Mignone zmarł 19 lutego 1986 r. Był jednym z założycieli Brazylijskiego Konserwatorium Muzycznego, przewodniczącym Brazylijskiej Akademii Muzycznej i dyrektorem Teatru Miejskiego w Rio de Janeiro.
*taniec wywodzący się z połączenia afro-kubańskiej habanery z afro-brazylijskim lundu
Źródła:
Kiefer,Bruno:Francisco Mignone: vida e obra, 1983.
Mariz, Vasco:Música Clássica Brasileira, 2002.