Minha Casa Minha Vida 2
W 2007 r. wprowadzono w Brazylii Program Przyspieszenia Wzrostu czyli PAC (Programa de Aceleraçao do Crescimento). Ambitne założenia miały przyczynić się do rozwiązania wielu problemów związanych z infrastrukturą oraz przygotować kraj do nadchodzących Mistrzostw Świata w 2014 r. i Olimpiady w 2016 r. PAC zakładał łączenie inwestycji sektora publicznego z prywatnym. Według szacunków w pierwszej edycji programu 67,4 mld reali pochodziło z sektora państwowego, a 436,1 mld reali z budżetów stanowych i od przedsiębiorstw prywatnych.
Pierwsza edycja programu PAC zakończyła się w marcu 2010 r. Rząd przedstawiał bardzo optymistyczne liczby podsumowując program, pojawiały się jednak głosy, że z powodu nadmiernej biurokracji i problemów z ochroną środowiska wiele projektów zostało opóźnionych, lub w ogóle nie zostało zrealizowanych
Mimo to PAC2 ogłoszony na lata 2011 – 2014 jest jeszcze bardziej ambitny, a kwota przeznaczona na jego realizację ma wynieść 959 mld reali. Program podzielony został na 6 części – Minha Casa, Minha Vida (Mój Dom, Moje Życie), Cidade Melhor (Lepsze Miasto), Comunidade Cidadã (Miejska Wspólnota), Water e Luz para Todos (Woda i światło dla wszystkich) oraz Energia i Transport. Warto przyjrzeć się dokładniej programowi „Mój dom, moje życie”.
Problemy mieszkaniowe znane są na całym świecie, jednak w Brazylii występują na niewyobrażalną skalę. W pierwszej dekadzie XXI wieku deficyt mieszkaniowy oceniany był na 7.2 miliona mieszkań. Z tego powodu rząd Luiza Inacio Luli da Silvy wprowadził pierwszy program, którego celem było zbudowanie w ciągu dwóch lat (2009-2010) miliona mieszkań dla rodzin najuboższych. Do lutego 2011 r. podpisano już 1 005 028 kontraktów mieszkaniowych, a ponad 250 tys. lokali już oddano do użytku. Program rządu Luli oferował tanie kredyty rodzinom, których dochody nie przekraczały 2 875 $ miesięcznie.
Na nową edycję programu „Minha Casa Minha Vida 2” przeznaczono aż 125,7 mld reali, z czego 78.56 na realizację programu budowy dwóch milionów mieszkań do 2014 r., a pozostałe 53,1 na finansowanie tanich (rata bliska 0%!) długoterminowych kredytów udzielanych przez banki państwowe. Rozszerzony zostanie zakres osób uprawnionych do kredytu: próg dochodowy został podniesiony do 3 375 dolarów miesięcznie. Oznacza to, że skorzystają z niego najbiedniejsze warstwy ludności (60%), ale i nowa klasa średnia (30%) i tak zwana „tradycyjna” klasa średnia (10%). Jest to krok w dobrą stronę, bo nie chodzi o to tylko by wydobyć ludzi z największej biedy, ale i o to by utrzymać i przyczyniać się do wzrostu liczebności klasy średniej, która jest motorem gospodarki.
Ponadto kobiety, które uznawane są za „głowy rodziny” nie będą już potrzebowały zgody męża do wzięcia kredytu, co oznacza, że będzie on dostępny także dla samotnych matek, które nie uzyskały rozwodu.
Do 2014 r. należy przyglądać się rozwojowi programu, zależy od niego bowiem nie tylko wizerunek Dilmy Rousseff i Brazylii na świecie, ale przede wszystkim los milionów Brazylijczyków.
Janina Petelczyc
—————-
Źródła:
1. A. Skalamusky, Brazil PAC 2 Spending Plans, The Rio Times
2. Będzie więcej mieszkań! W Brazylii, Nowy Obywatel
3. Zdjęcie z dnia ogłoszenia programu „Minha Casa Minha Vida 2” z uwzględnieniem praw autorskich – źródło